اجزای تشکیل دهنده رله شیشه ای

• بوبین: بوبین سیم پیچ یا کویل که با برق دار شدن دو سر مثبت و منفی آن تبدیل به آهنربا می شود.
• کنتاکت ها: کنتاکت ها شامل چند ورودی و خروجی هستند که  ورودی و خروجی سیم کشی می شود.
• تیغه مشترک ( COM): این تیغه محل وصل سیم برق ورودی مشترک می باشد.
• تیغه های NO: این نوع تیغه ها که محل نصب سیم های خروجی مدار هستند در صورتی ک بوبین رله شیشه ای برق دار باشد بسته می شود و اگر بوبین برق دار نباشد این کنتاکت باز می ماند.
• تیغه های NC: این نوع تیغه ها محل نصب سیم های خروجی مدار فرمان می باشد. اگر بوبین رله شیشه ای برقدار باشد این کنتاکت باز می شود و در صورتی که بوبین بدون برق باشد این کنتاکت بسته خواهد بود.

پارامترهای انتخاب رله :

نوع ولتاژ کاری: که به دو دسته AC و DC تقسیم می‌شوند.( توجه: این ولتاژ مربوط به ولتاژ تحریک بوبین می‌باشد و کنتاکت قابلیت اتصال به هر دو نوع ولتاژ AC و DC را داراست) که یکی از مهم ترین پارامتر هاست.

ولتاژ تحریک: ولتاژ تحریک یا ولتاژ بوبین می‌تواند رنج‌های مختلفی نظیر ۵، ۱۲، ۲۴، ۴۸ ، ۱۱۰ و ۲۲۰ ولت باشد.

تعداد پایه یا تعداد کنتاکت: رله‌ها در انواع تک کنتاکت، دو کنتاکت، سه کنتاکت، چهار کنتاکت و …. تولید می‌شود. ( تک کنتاکت یعنی یک تیغه COM, NC , NO، دو کنتاکت یعنی دو تیغه COM, NC , NO و الی آخر)  تعداد کنتاکت با توجه به تعداد المان‌هایی که قصد کنترل هم‌زمان آن‌ها را داریم، تعیین می‌گردد.

آمپر رله: منظور از آمپر، حداکثر جریانی است که می‌توان از کنتاکت عبور داد. که در بازار مدل‌های ۵، ۶، ۸، ۱۰، ۱۲، ۱۶ و ۲۵ آمپر وجود است. توجه کنید که مقدار جریان اعلام‌شده توسط سازنده، مربوط به بارهای اهمی بوده و در صورت اتصال بارهای سلفی یا خازنی نظیر انواع شیرهای برقی، ترمزها، لامپ‌های LED و نظایر آن‌ها، این جریان بسیار کمتر خواهد شد. آسان‌ترین راه تشخیص بارهای اهمی از غیر اهمی این است که در زمان کنترل بارهای غیر اهمی، روی کنتاکت جرقه دیده می‌شود.